AL DIE JAREN…MUZIEK (deel 7)

Vervolg:

Zo rond 1970 had je in alle steden enkele bekende poppodia. In Amsterdam had je Paradiso en de Melkweg. In Den Haag, Het Paard, in Rotterdam Exit en in Delft, De Eland, de zogenaamde Provadja’s. Waar de naam Provadja voor staat, weet ik nog steeds niet precies (de PRO zal wel iets met progressief te maken hebben), maar de tenten waren bekend en berucht. Er werd alternatieve muziek gedraaid, vloeistofdia’s werden geprojecteerd op de muur en het publiek blowde dat het een lieve lust was en dronk voornamelijk mintthee. We zaten op Perzische tapijten, hingen in luie oma stoelen of deden iets met kussens.

In ons dorp hadden de voormalige hippies ook een soortgelijke tent opgericht. Iets buiten…

het dorp had je “De Boerderij”. Daar konden wij op vrijdag, zaterdag en zondag altijd zijn en ik was er dan ook bijna altijd. Eerst samen met vrienden en na de zomer samen met mijn pas verworven nieuwe vriendinnetje, waar ik al eeuwen lang verliefd op was, maar te lang wachtte met een initiatief totdat (goddank) zij het maar nam.

De gegoede burgerij bekeek het Boerderijgebeuren met argusogen. Ze gebruiken daar drugs en wat gebeurt er allemaal wel niet meer ? Vrije seks ???

Nu rookten we inderdaad geen van Rossums troost meer, maar het bleef allemaal vrij onschuldig. Een blowtje hier, een pilletje daar, allemaal heel beheersbaar. Een vriend die al werkte, was bij de dokter geweest om te klagen over vermoeidheid en had amfetaminepilletjes voorgeschreven gekregen. Hij kon het potje naar believen bij laten vullen en verkocht de “speed” voor een schappelijk prijsje aan ons verder. Ook de muziek ging door. Ik ontdekte King Crimson en Black Sabbath was een sensatie met hun eerste LP. De Doors, “When the music is over”. Hans Dulfer en Ritmo Naturel (in het kielzog van Santana die beroemd werden door Woodstock) kwamen live spelen, Jop Pannekoek deed een muzikale avond, er waren terugkerende bluesbands en ik herinner me de film: “Rosemay’s Baby”. Elly en Rikkert kwamen spelen. (zie hier).

Vanuit deze boerderij organiseerde we uitstapjes naar Exit in Rotterdam, waar ik C.C.C. inc. zag. Weer een ongekende ontdekking. De volgende dag was ik al vroeg bij de platenwinkel om “To Our Grandchildren” te beluisteren en meteen te kopen. In het Zuiderpark te Den Haag organiseerde men een kleinschalig openluchtconcert. CCC, Solution en Focus speelden. Moet de voorloper van ParkPop geweest zijn, maar de burgertjes van toen hadden het niet zo op met ons soort langharigen en hun herriemuziek. Focus speelde als laatste en moest om klokslag 12 uur stoppen, midden in hun set. Ze speelden stout en snel nog een nummer door, maar toen ging toch echt de stekker eruit. Wij weer op onze fietsen terug naar huis. Ik ben de hele nacht opgebleven om op mijn zolderkamer met de koptelefoon op naar muziek te luisteren en de speed uit te laten werken. God, wat speelde ik ineens goed mondharmonica. Als vanzelf.

Klik hier voor de voorgaande delen.

Volgende week vrijdag om 18.00u. verder.

Lees ook:AL DIE JAREN…MUZIEK (deel 8)
Lees ook:ELLY EN RIKKERT, KON DAT WEL ?
Lees ook:AL DIE JAREN…MUZIEK (deel 6)
Lees ook:AL DIE JAREN…MUZIEK (deel 3)
Lees ook:AL DIE JAREN…MUZIEK (deel 10)