Foto: Unionsquaremusic.co.uk
De jaren zestig beginnen:
Mijn eerste eigen plaatje was “Hand in hand, kameraden” (1961) van Jaap Valkhoff, gezongen door Jacky van Dam met koor en orkest van Jaap Valkhoff. Het lied van Feyenoord. Ik kreeg het plaatje voor mijn 8e verjaardag van een neef, die mij ook wel eens mee nam naar de Kuip. Muzikaal stelt het niet veel voor, maar in Rotterdam Zuid zingen ze het nog steeds elke zondag.
Mijn drie jaar oudere zus ging plaatjes kopen. Eerst van………..
………Trini Lopez. “Rosita” (1961) en “America” (1963), Sandra Reemer met bril en “Ik zweef aan mijn ballonnetje”. (die was toen 13 jaar of zoiets), een boze Shirley Zwerus met “Ik ga weg”. (nou ga dan) en iets later I should have known better” en “Michelle” van The Beatles. “Tous les garcons et les filles » van Francoise Hardy. Al die plaatjes draaide ik meer dan mijn zus zelf. "Kijk, daar zit ik weer: Naast de groene koffergrammofoon". A-me-ri-caaaaaaa, hoei, hoei, everybody: timede ik precies met Trini mee.
De groene koffergrammofoon ging zweven en jengelen en …er werd geen nieuwe gekocht. De plaatjes bleven werkloos in de lade. Het was 1966 en ik ging radio luisteren. Radio Veronica. Top 40 en hoorde “No milk today” van Herman and the Hermits en zei tegen mezelf: "Dat wordt nummer 1" en ja hoor !. Het werd nummer 1. Daarna hoorde ik “Little Man” van Sonny and Cher en dacht weer: "Dit wordt nummer 1" en ……weer raak. Man, ik had verstand van en gevoel voor muziek.
Peter Tetteroo
Volgende week om 18.00u. deel 3.
Zie ook voorgaande delen. Klik hier.
Lees ook:AL DIE JAREN…MUZIEK (deel 1)
Lees ook:AL DIE JAREN…MUZIEK (deel 3)
Lees ook:AL DIE JAREN…MUZIEK (deel 5)
Lees ook:LOU REED EN IK
Lees ook:AL DIE JAREN…MUZIEK (DEEL 21)